II Walne Zgromadzenie podjęło stanowisko

 

<< powrót

 

Stanowisko Walnego Zgromadzenia Warmińsko-Mazurskiej Izby Rolniczej

w sprawie sytuacji na rynku trzody chlewnej

z dnia 14 grudnia 2015 r.

Walne Zgromadzenie Warmińsko-Mazurskiej Izby Rolniczej żąda podjęcia szybkich, zdecydowanych i skutecznych działań ze strony administracji rządowej kraju, w celu poprawy dramatycznej sytuacji na rynku mięsa wieprzowego.

Embargo na sprzedaż wieprzowiny i żywca do Rosji oraz wystąpienie ASF to główne przyczyny złej sytuacji na rynku trzody chlewnej. Ponadto od lat spada pogłowie trzody chlewnej, a ceny żywca w ciągu roku spadły o około 10%. W takiej sytuacji wiele gospodarstw rolnych nastawionych na produkcję trzody chlewnej utraciło (dotychczas słabą) płynność finansową
i w większości przypadków niemożliwe stało się utrzymanie bieżącej produkcji. Likwidacja tak wielu gospodarstw towarowych z pewnością negatywnie wpłynie także na przemysł mięsny.

Należy pamiętać, że większość towarowych gospodarstw rolnych, które obecnie odczuwają negatywne skutki embarga, poczyniło w ostatnich latach znaczne inwestycje modernizacyjne
i w związku z tym, ciążą na nich duże zobowiązania kredytowe. Obecnie producenci trzody chlewnej zostali pozostawieni sami sobie. Bez szybkiej i celowej interwencji ze strony państwa, katastrofa na rynku mięsa wieprzowego jest nieunikniona. Pomoc musi być wielopłaszczyznowa. Zdaniem Walnego Zgromadzenia Warmińsko-Mazurskiej Izby Rolniczej niezbędne są szybkie i konkretne działania Rządu mające na celu udzielenie finansowego wsparcia polskim producentom rolnym. Najbardziej oczekiwane instrumenty pomocowe to:

  • uruchomienie przez Agencję Rezerw Materiałowych zakupu półtusz wieprzowych na zapasy państwowe,

  • zwiększenie nadzoru weterynaryjnego nad importem sprowadzanego mięsa,

  • intensyfikacja działań na rzecz eksportu Polskiej wieprzowiny do państw spoza Unii Europejskiej, szczególnie na rynku Azjatyckim

  • skuteczna promocja rodzimej produkcji rolno-spożywczej

Ponawiamy także apel o zmniejszenie populacji dzików, które przyczyniają się do przenoszenia choroby ASF. Kraje sąsiadujące z Polską, takie jak Litwa i Białoruś, po wykryciu na swoim terenie przypadków afrykańskiego pomoru świń, niezwłocznie podjęły radykalne działania redukcji tych zwierząt ze szczególnym uwzględnieniem terenów graniczących z Litwą i Białorusią. Polska administracja nie podjęła adekwatnych działań pomimo licznych sygnałów ze strony środowiska rolniczego.

 

 


Możliwość komentowania jest wyłączona.

Comments are closed.